Uwaga!

sprawa 1:
przeprowadziłam na moim blogu drobną ankietę i oto jej wyniki:
pytanie:
jak myślisz czy Harry w końcu zmądrzeje i zerwie z Amber?
tak - 57%
nie - 7%
zerwie ale po jakimś czasie znów będą razem - 28%
nie wiem i nie obchodzi mnie to - 7%

serdecznie dziękuję za wszystkie głosy!;****


sprawa 2: 
chcę założyć drugiego bloga tyle, że nie będzie o one direction. będzie o Alanie i jego problemach. proszę zajrzyjcie i oceńcie go! ;))) oczywiście ten blog dalej bedzie funkcjonować! obiecuję ze tu będę często dodawać rozdziały!;))) i co o tym myślicie?  

zapraszam!!!!!!!!!! do przeczytania:
 http://cambioczylizmaina1.blogspot.com/

Rozdział 9

- No to opowiadaj co tam u ciebie – powiedziała Kate, siadając do jednego ze stolików w Milk Shake City

- w sumie to dobrze. W domu dziecka już mi tak bardzo nie dokuczają. Mam nowych przyjaciół. – opowiedziałam przyjaciółce

 - O a kogo? – spytała jak zwykle ciekawska Kate

 - Może nie uwierzysz, ale zaprzyjaźniłam się z One Direction – krzyknęłam, a jej wyszły gały z orbit

- Żartujesz! – nie mogła mi uwierzyć

 - Nie mówię poważnie.

 - No laska, ty to zawsze poznasz kogoś ciekawego – stwierdziła, naszą rozmowę przerwał dzwonek mojego telefonu. Dzwonił Niall.

J: Halo?

N: No hej! Wpadniesz do nas?

J: Nie mogę… jestem w MSC z przyjaciółką

N: No to weź też ją. Chętnie poznamy twoją koleżankę.

J: Hmmm…

N: No nie daj się prosić!

J:  No dobra zaraz będziemy

N: Super to pa

J: Pa

 - kto to? – spytała Kate

- Niall, powiedział żebyśmy wpadły – oznajmiłam, a przyjaciółka zaniemówiła – No na co czekasz?! Zbieramy się! – popędziłam psiapsiółkę

 - Już idę – skierowałyśmy się do wyjścia, a potem poszłyśmy spacerkiem w stronę willi chłopaków.

- Jesteśmy – krzyknęłam wchodząc do ich chaty

- Cześć – przywitał mnie Niall, na jego twarzy nie było widać już ani śladu po markerze. Niestety  na mojej ręce jeszcze trochę było widać. – Tęskniłem – dodał

 - Niall, to jest Kate. Kate, to jest Niall. – zapoznałam ich ze sobą – A gdzie reszta? – spytałam

 - W salonie świruje – odpowiedział buraczek i teatralnie przewrócił oczami. Blondyn zaprowadził nas do pokoju. Kate chyba nadal nie mogła uwierzyć w to co się działo. Co zastaliśmy w salonie? Sajgon totalny. Harry i Lou urządzili sobie bitwę na poduszki, przez co po całym pomieszczeniu walało się pierze.  A co robił Zayn? Mulat tańczył na stole w samych bokserkach ( były w serduszka ) makarenę, wywijając tyłkiem w każdą stronę. Nigdzie nie było Liama.

 - Co im odwala? – spytałam blondyna, chłopcy nawet nie zauważyli naszego przybycia

- Wczoraj z Liamem zabroniliśmy im iść do klubu, więc imprezują dzisiaj w domu – buraczek pokręcił głową

 - CHŁOPAKI! – krzyknęłam, ale nie reagowali – Na ulicy jest konkurs mokrego podkoszulka! – dodałam, wszyscy uspokoili się i spojrzeli na mnie – No dobra ma tu być spokój… chłopcy to Kate. Kate to Louis, Harry i Zayn – przedstawiłam ich sobie. Zayn podszedł do mojej przyjaciółki i pocałował ją w rękę. Ach ten mulat i jego podryw… niall szepnął mu coś na ucho, po czym laluś się zburaczył i pobiegł na górę. Biedak, dopiero teraz uświadomiono mu, że jest w samych bokserkach. Czegoś lub kogoś mi brakowało…

 - Gdzie Liam – spytałam Hazzę, ale on tylko dostał ataku śmiechu. Nie wiedziałam o co chodzi.

 - Liam jest w kiblu… ciągle próbował nas uspokoić, żebyśmy nie wydurniali się. Więc postanowiliśmy zamknąć go tam, żeby w końcu dał nam spokój. – przyznał się Lou, wszyscy zaczęliśmy tarzać się ze śmiechu po podłodze.

 - Pójdę mu pomóc – stwierdziłam i udałam się w stronę toalety. Otworzyłam drzwi, a tam… przywiązany do kibelka Liam. Biedak, chłopcy zakleili mu usta taśmą. Pomogłam mu się uwolnić.

 - Dzięki – powiedział – Ja im jeszcze pokaże… Nie potrzebnie zadarli z Daddy Direction – krzyknął. Reszta musiała to usłyszeć, bo zaczęli się chichotać. Poszliśmy do nich, szłam za Liamem, kiedy nagle stanął w drzwiach jak wryty…

 - Liam, co się stało? – zaniepokoiłam się

 - Czyżby w salonie siedział anioł? – spytał, a ja z facepalmem podążyłam za jego wzrokiem. Liam patrzył zaczarowany na Kate, a ona na niego. Czyżby miłość od pierwszego wejrzenia?  

 - Cześć jestem Liam – w końcu się otrząsnął i usiadł obok niej

 - A ja Kate, miło mi cię poznać – powiedziała moja przyjaciółka nieśmiało. No nie wieże… kate nieśmiała? Od kiedy? To chyba jakiś żart! Czy ja jestem w ukrytej kamerze? Przecież to ona zawsze była taka odważna, a ja nieśmiała. Może to wszystko mi się śni? Kate Roberts nigdy nie była nieśmiała. Moja przyjaciółka jest typem imprezowicz ki. Uwielbiała być w centrum uwagi, zawsze łatwo jej było nawiązać nowe znajomości. A teraz? Zostawię to bez komentarza…

   Przez resztę dnia Liam i Kate posyłali sobie nieśmiałe uśmieszki. Ja w końcu oświadczyłam, że muszę iść, wyściskałam wszystkich i wyszłam. Kate jeszcze została, czyżby dotychczas uparta i złośliwa  nastolatka zmieniała się w kogoś uczuciowego? Myślałam, że ten moment nigdy nie nadejdzie.

   Miałam być w domu dziecka dwie godziny temu, no pięknie to mam przerąbane. Ale będę miała owal od Rebecci.  

--------------------------------------------------------------

PROSZĘ KOMENTUJCIE! NASTĘPNY ROZDZIAŁ DODAM POD WARUNKIEM, ŻE POD TYM BĘDĄ MINIMUM 4 KOMENTARZE!:***********************